Krom sarısı, kimyəvi olaraq kromat oksid (PbCrO₄) kimi tanınır və tarixəncə rəngin intansivliyi ilə məşhur parlak və yaşıqlı pigmantdır. 19-cu əsrin əvvəllərində, yağız sarı pigmentlər üçün tələb yüksək idi, lakin arsenik sulfidindən alınan orpiment kimi geleneksi seçimlər çox böyük sağlamlıq riskləri təqdim edirdi və ümumi istifadə üçün maliyyəcə qadağandı. Bu səbəbdən Louis Nicolas Vauquelin adlı Fransız kimyacı daxil olur, ki o inorganik kimyada öncül işləri ilə məşhurdur. 1809-cu ildə, crocoitERAL mineralini tədqiq etməkdən keçirərkən, Vauquelin ittifəqiylə krom elementini tapdı və bu prosesdə kromat oksidi sintez etdi. Onun açıq nöqtəsi yalnız-əczə yeni bir elementi elmi cəmiyyətinə təqdim etmək olmasa da, heç nə ilə müqayisə olunmayan rəng intansivliyinə malik pigmantı da açıq etdi.
Rəngin adı, "xrom sarı," onun əsasindəki element xromun adını doğrudan ifadə edir. Bu addaş qaydası hem açığın elmi yeniliyini, hem də materialın görsel təsirini ürəkləndirdi. Doğal sarı rənglərə nəqalət olunanlar kifayətli sürətən solandıqları və ya mürəkkəb çıxarış prosesləri tələb etdikləri halda, xrom sarısı daha ucuz qiymətdə bərabər və aydınlıq rəng verirdi. Bu ucuzluq və normal işıq şərtlərində stabilliyeti, onu sənaye və rəssamlıq sahələrində anında populyarlaşdırıb.
Krom sarısı ümumiyyətlə dəqiq bir kimyəvi endirim prosesi ilə hazırlanır. İstehsalçılar əsasən sunda qızartmaq və ya nötrat qızartmasını həll edərək başlayır. Ayrı-ayrı, kromat və ya dikromat birləşmələri hazırlana bilər, adətən kromit madeni köklü olaraq istifadə olunur — bu, rəng maddəsinin istehsalını dünya madencilik şəbəkələri ilə əlaqələndirən əsas addımdır. Bu iki həlliy qarışdırıldığında kimyəvi reaksiya baş verir və qızartma kromatın nəzənələri forması. Bu prosesin güzelliyi onun uyğunlaşdırılmasına yaxşıdır: temperatur, pH səviyyəsi və reaksiya vaxtı kimi dəyişənləri dəyişdirdən istehsalçılar tonların spektrini əldə edə bilərlər. Məsələn, aşağı temperatur və qısa reaksiya vaxtları bal xanım sarısı rəngində nəticə verir, bu da çiçəklərin həssas çəkidlərində idealdir, lakin yüksək temperatur və uzun reaksiya isə ciddi endustriyal tətbiqlər üçün uyğun qalxan turş oranjları əldə etmək üçün yaxşıdır.
Əlyəvən ölçüsü də, nihayi tonu təyin etməkdə əhəmiyyətli rol oynayır. Kiçik əlyəvənlər işıqdan daha yaxşı saz olur, açıq, pastel tonlar yaradır, buna qarşı böyük əlyəvənlər daha çox işıq emir, daha qaranlıq və daha doygun rənglər yaradır. Zaman keçidində pigmentin stabil qalmasını təmin etmək üçün səth işləmləri ümumiləşdirilmişdir. Bu işləmlər əlyəvənləri organik polimerlərlə və ya inorganik oksidlərlə kövrümkləndirməyi əhatə edə bilər, onları su, oksidasiya və UV radiasiyasından müdafiə edir. Bu, yalnız crom sarısını ehtiva edən məhsulların ömrünü uzatır, lakin bu pigmentin yağ boyalarından avtomobil eneyamlarına kimi müxtəlif ortaqlarda işləyisini də artırır.
