ذرات لاستیک عمدتاً از دو منبع تامین می‌شود: گیاهان لاستیک طبیعی و محصولات لاستیکی بازیافتی.
گیاهان لاستیک طبیعی
منبع طبیعی اصلی درخت هیویا برزیلینسیس است. وقتی پوست این درخت از طریق فرآیندی به نام شیره‌گیری لاستیک برش داده می‌شود، مایعی شیری - سفید به نام لاتکس از آن خارج می‌گردد. لاتکس شامل حدود یک سوم آب و یک سوم ذرات لاستیک در یک معلق کلوئیدی است. پس از جمع‌آوری، لاتکس فیلتر شده، شسته می‌شود و با اسید تیمار می‌گردد تا ذرات لاستیکی آن گرفت کنند. سپس این ماده به شکل قالب‌ها یا ورق‌هایی فشرده می‌شود و خشک می‌گردد. علاوه بر هیویا برزیلینسیس، گیاهان دیگری مانند گایول و برخی گونه‌های تاج‌خروس وجود دارند که لاتکس تولید می‌کنند و این لاتکس نیز می‌تواند به لاستیک تبدیل شود، هرچند سهم آنها در مقیاس جهانی بسیار کمتر است.
محصولات لاستیکی بازیافتی
یکی دیگر از منابع اصلی، بازیافت مواد لاستیکی است. لاستیک‌های فرسوده، لوله‌های لاستیکی، نوارهای نقاله قدیمی و سایر اقلام مبتنی بر لاستیک خرد و آسیاب می‌شوند. این محصولات لاستیکی بازیافتی ابتدا از نظر نوع و کیفیت دسته‌بندی می‌شوند. سپس از طریق ماشین‌آلات تخصصی، به ذرات کوچک تبدیل می‌شوند. این فرآیند بازیافت نه تنها میزان پسماند را کاهش می‌دهد، بلکه منبعی اقتصادی برای ذرات لاستیکی مورد استفاده در کاربردهایی مانند سطوح بازی مدرسه، آسفالت اصلاح شده با لاستیک و ساخت زمین‌های ورزشی نیز فراهم می‌کند.
×
