آغاز پاییز، یکی از ۲۴ عنصر سنتی تقویم چینی، دارای اهمیت فرهنگی عمیق است زیرا انتقال رسمی از تابستان به پاییز را نشان می‌دهد. این عنوان معمولاً در تاریخ ۷ یا ۸ اوت رخ می‌دهد و نشان‌دهنده تغییر تدریجی الگوهای آب‌وهوایی، فعالیت‌های کشاورزی و زندگی روزمره است و حکمت باستانی چینی‌ها در زندگی مطابق با ریتم‌های طبیعت را منعکس می‌کند.
از نظر فرهنگی، آغاز پاییز بیش از یک تاریخ روی تقویم است؛ این دوره زمانی بازتابی از تفکر و آمادگی است. چینی‌های باستان معتقد بودند که این دوره آغاز چرخه برداشت طبیعت را علامت می‌کند، زمانی که گرمای تابستان جای خود را به هوای خنک‌تر داده و محصولات کشاورزی شروع به رسیدن می‌کنند. این باور در جوامع کشاورزی ریشه دارد که در آن موفقیت برداشت محصول تأثیر مستقیم بر بقای انسان‌ها داشت و به همین دلیل آغاز پاییز یک نقطه عطف مهم در چرخه سالانه محسوب می‌شد.
یکی از آداب معروف مرتبط با آغاز پاییز، «تیه تیو بیائو» یا همان «چربی پاییزی» است. این سنت از ایده‌ای نشأت گرفته است که در ماه‌های تابستانی گرم، به دلیل کاهش اشتها و افزایش فعالیت، افراد تمایل به از دست دادن وزن دارند. برای جبران انرژی و آماده شدن برای ماه‌های سرد سال، خانواده‌ها در این روز غذاهای پرکالری و غنی مانند گوشت، به ویژه گوشت خوک، می‌خورند. در شمال چین، معمولاً گوشت‌های پر کنده (دُمپلینگ) می‌خورند، در حالی که در مناطق جنوبی، مردم ممکن است اردک پخته یا سایر غذاهای پرخوراکی لذت ببرند. این رسم نه تنها یک منظور عملی دارد، بلکه روابط خانوادگی را نیز از طریق صرف غذای مشترک تقویت می‌کند.
سنت دیگری که در این زمان مرسوم است، «کنگیو» یا «گاز گرفتن به پاییز» است. این سنت شامل خوردن میوه‌های فصلی مانند هندوانه، انگور یا شلیل است که نمادی از خداحافظی با تابستان و پذیرش پاییز است. در برخی مناطق اعتقاد دارند که گاز گرفتن از هندوانه در آغاز پاییز می‌تواند از اسهال در فصل آینده جلوگیری کند. این عمل ساده افراد را به دنیای طبیعت متصل می‌کند و یادآور اهمیت مصرف تازه‌ترین و میوه‌های فصلی است.
در مناطق مختلف چین، جشن‌ها و آیین‌های منحصربه‌فردی به برگزاری استقبال از آغاز پاییز می‌پردازند و این امر تنوع بسزایی به این مناسبت می‌بخشد. در مناطق روستایی، کشاورزان ممکن است مراسم‌هایی برای دعا کردن در خواست برکت در محصولات برگزار کنند و قربانی‌هایی به خدایان کشاورزی ارائه دهند. این مراسم‌ها اغلب شامل موسیقی، رقص و نمایش ابزارهای کشاورزی هستند و امیدواری و قدردانی جامعه نسبت به فصل موفقیت‌آمیز بودن سال جاری را منعکس می‌کنند. در مناطق شهری، هرچند چنین آیین‌های سنتی کمتر دیده می‌شوند، مردم باز هم این مناسبت را با تغییر در رژیم غذایی، به‌روزرسانی لباس‌های خود با لایه‌های سبک‌تر و برنامه‌ریزی برای فعالیت‌های بیرون از خانه به منظور لذت بردن از هوای دلپذیر، گرامی می‌دارند.
آغاز پاییز همچنین بر روش‌های دارویی سنتی تأثیر می‌گذارد. بر اساس داروهای گیاهی چینی، این زمان مناسبی است که فرد سبک زندگی و رژیم غذایی خود را با تغییرات انرژی فصلی هماهنگ کند. مصرف غذاهایی که ریه‌ها را مرطوب می‌کنند، مانند گلابی و قارچ سفید، برای مقابله با خشکی ناشی از فصل پاییز توصیه می‌شود. همچنین انجام تمرین‌های سبک مانند پیاده‌روی یا تای‌چی برای حفظ تعادل و آماده‌سازی بدن برای ماه‌های سرد سال توصیه می‌گردد.
در دوران مدرن، آغاز پاییز همچنان در زندگی روزمره اهمیت دارد، هرچند شهرنشینی و جهانی‌شدن بسیاری از سنت‌های قدیمی را تغییر داده‌اند. این فصل یادآوری می‌کند که باید کمی آهسته‌تر حرکت کرد و زیبایی تغییرات طبیعت را از جمله تغییر رنگ برگ‌های درختان و خنکی هوا قدردانی کرد. بسیاری از افراد این فرصت را برای برنامه‌ریزی سفر به مناطق دیدنی به‌منظور تماشای پوشش گیاهی پاییزی یا شرکت در فعالیت‌های بیرون از خانه مانند پیاده‌روی و پیک‌نیک قبل از فرارسیدن سرما استفاده می‌کنند.
برای کسب‌وکارها، به‌ویژه آن‌هایی که در صنایع غذایی و مد فعالیت می‌کنند، آغاز پاییز نشان‌دهنده تغییر در ترجیحات مصرف‌کنندگان است. رستوران‌ها شروع به ارائه غذاهای فصلی با موادی مانند کدو، شیرینی سیب زمینی و دانه برازیل می‌کنند، در حالی که فروشگاه‌های پوشاک اقدام به تهیه کارتون‌های سبک، شال‌ها و دیگر اقلام ضروری پاییز می‌نمایند. این تغییر فصلی نه تنها فعالیت‌های اقتصادی را تحریک می‌کند، بلکه سبک‌های سنتی را نیز در یک چارچوب مدرن پابرجا نگه می‌دارد.
آموزش همچنین نقشی در حفظ اهمیت فرهنگی آغاز پاییز دارد. مدارس اغلب دانش‌آموزان را با ۲۴ فصل خورشیدی آشنا می‌کنند و اهمیت تاریخی و کشاورزی آن‌ها را توضیح می‌دهند. این موضوع به نسل‌های جوان کمک می‌کند تا دانش و حکمت اجداد خود را درک کنند و ارزش آن را بفهمند و این سنت‌ها را به نسل‌های آینده منتقل کنند.
در نتیجه، آغاز پاییز یک اصطلاح فراموش‌نشدنی و پرمعنی است که هسته‌ی تغییر فصل‌ها و میراث فرهنگی را در خود گنجانده است. رسوم و جشن‌های مربوطه از جمله «چربی خوردن در پاییز» و «گاز گرفتن از پاییز»، نشان‌دهنده ارتباط عمیق مردم چین با طبیعت و توانایی آن‌ها در تطبیق با ریتم فصل‌هاست.
×
