Numquam cōgitāvistī quae fontis rēctī lapis volcānici sit? In altīs terrae initiō. In corde terrae rōbur liquefactum est quod dīcitur magma. Cum pressiō ad punctum rūptūrae pervenit, magma effluit et in aliquō locō surgit ut vōlcanus in superficiē terrae. Haec calida ēruptiō celeriter magmam refēcit, ut solidēscat in lapidem volcānicum quem nōsscimus.
Lapis volcanicus lavae est saxum igneum, id est saxum quod vehementi calore tractatum est et deinde refrixit ut durum fiant. Notum est propter texturam et colorem suum peculiarem — a nigro profundo ad rubeum profundum. Praestantia lapidis volcanicis lavae est quod in diversis magnitudinibus et formis fingi potest ad varia usus.
Lapis volcanicus formatur in aestu volcanicorum. Metallo durabili et res minime vetustas praebet; idoneus est adhibendus extra domum. Extremasque temperaturas et conditiones atmosphaerae sustinere debet, itaque bene convenit ad viae, semitas et focos externos. Lapis volcanicus e volcanis profectus est, textura aspera et coloribus naturalibus praeditus, superficies idonea ad omnem locum extra domum.
Antiqui homines lapidem volcanicum iam saeculis multis ad multas res usi sunt. Aedificaverunt templa et monumenta, et ex eo ferramenta et tela fecerunt. Materia mirabiliter varia est quae magnopere adiuvit formare historiam humanam. Pulchritudo antiqua lapidis volcanicorum adhuc videtur in multis monumentis et rebus antiquis nostris hodie.
Quam speciālis et fortis lapis volcānicus est? Hic apud DERUNHUABANG eam intellegimus. Idcirco igitur varietātem lapis volcānici lābōrum, ut pavimenta, testās, et revēstīmenta, tibi offērimus. Sī igitur tibi in mentē est ātriolum extrā iānua mirabile aut rusticum decōrem domuī tuāe adiicere vēs, lapis volcānicus noster est prōductum idōneum.