Proszek wollastonytu, pochodzący z minerału wollastonyt, jest związkem wapnia metasilikatowym o formule chemicznej CaSiO₃. Ten mineral powstaje w warunkach metamorfozy, gdy złoża wapienia lub dolomitów są narażone na wysokie temperatury i ciśnienia, zazwyczaj w obecności płynów bogatych w krzemionkę. Proces ten wywołuje reakcje chemiczne, które przekształcają pierwotne skały węglanowe w skały zawierające wollastonyt.
Geologicznie, znaczące złoża wollastony występują na całym świecie. W Stanach Zjednoczonych główne źródła znajdują się w stanie Nowy Jork i Nevada. Góry Adirondack w stanie Nowy Jork posiadają rozległe złoża, utworzone w wyniku złożonych interakcji geologicznych dawnych działalności tektonicznych. Chiny są kolejnym prowadzącym producentem, z złożami rozproszonymi po kilku prowincjach. Inne ważne źródła obejmują Indie, Meksyk i Kanadę.
Wydobycie wollastonitu zaczyna się od otwartej eksploatacji kopalnianej, gdzie ruda jest wydobywana z ziemi. Po eksploatacji surowy wolastonyt przechodzi przez serię etapów przetwarzania. Najpierw jest rozdrabniany na mniejsze kawałki za pomocą szczękowych i stożkowych miotaczy. Następnie, rozdrabniona ruda jest mielona w piasku do proszku w młynach kulkowych lub pionowych młynach rolkowych. Aby uzyskać wysokoczysty proszek wollastonitowy, zmiażdżony materiał jest dalej przetwarzany metodami takimi jak separacja magnetyczna w celu usunięcia zawartości żelaza oraz flotacja do oddzielenia niechcianych minerali. Te kroki oczyszczania są kluczowe, ponieważ nawet ślady zanieczyszczeń mogą wpływać na właściwości proszku.
Proch wollastonitu charakteryzuje się unikalną igiełkowatą (przypominającą igły) strukturą krystaliczną, która nadaje mu wyjątkowe właściwości fizyczne i chemiczne. Ma wysoki punkt topnienia wynoszący około 1540°C, co sprawia, że jest odpowiedni do zastosowań przy wysokich temperaturach. Proch ten wykazuje również doskonałą stabilność termiczną, niskie wchłanianie wody oraz wysoką odporność chemiczną na kwaśnice i zasady. Jego igiełkowaty kształt zapewnia lepsze możliwości wzmacniania po dodaniu do innych materiałów, poprawiając wytrzymałość mechaniczną i stabilność wymiarową kompozytów.
W przemyśle wapnianka ma zróżnicowane zastosowania. W przemyśle ceramicznym stosuje się ją jako fluks, co obniża temperaturę spalania i poprawia wytrzymałość oraz trwałość produktów ceramicznych. W przemyśle plastikowym służy jako wypełniacz wzmacniający, zwiększając sztywność, odporność na uderzenia i temperaturę odkształcenia termicznego plastików. W sektorze farb i pokryć poprawia nieprzejrzystość, odporność na warunki atmosferyczne i właściwości antyosadzacze farb. Ponadto, w produkcji materiałów tarczy do hamulców i sprzęgła samochodowych, wapnianka pomaga utrzymać stałe współczynniki tarcia, zapewniając niezawodną pracę.
×
