Kedi kumu kedilere sahip olanlar için vazgeçilmez bir üründür ve kedilerin dışkı atım ihtiyaçlarını karşılamak üzere tasarlanmıştır. Temel işlevi, kedi dışkısı ve idrarındaki nemin emilmesini sağlamaktır; bu da kötü kokuları özellikle amonyak gibi insanlar için daha dayanılabilir bir ortam yaratır. Bu emme özelliği ayrıca sıvı atıkla temas ettiğinde katı kütleler oluşturan kümelenen kum türlerinde de önemli bir rol oynar ve böylece kumun kolayca kepçelenip atılmasını sağlar. Bunun yanı sıra modern kedi kumları sıklıkla organik maddeleri aktif olarak parçalayan doğal enzimler ve deodorant ajanlar içerir; bu da koku kontrolünü artırır ve daha taze bir ev ortamı korunmasına yardımcı olur.
Kedi kumu tarihi oldukça ilginçtir. İcadından önce insanlar kedilerinin iç mekan tuvaletleri için kum, soba kömürü veya hatta eski gazeteler gibi malzemeler kullanırdı. Ancak bu seçeneklerin önemli dezavantajları vardı. Kumun emiciliği yoktu ve kokuları bastıramazken, soba kömürü potansiyel olarak toksik kalıntılardan dolayı sağlık riski oluşturuyordu. Gazeteler ise kolay ulaşılabilir olmasına rağmen sık sık değiştirilmeyi gerektiriyor ve koku giderme konusunda hiçbir çözüm sunmuyordu.
1947 yılında Edward Lowe, kedi bakım endüstrisini dönüştürdü. Sert bir Michigan kışında, bir komşusu Bayan Dierickx, savaş zamanı kotaları nedeniyle tavukları için uygun yatak malzemesi bulmakta zorlanıyordu. Lowe'ın babası Edward Lowe Industries şirketinin endüstriyel emici maddeler tedarik eden şirketi vardı ve Lowe, Fuller's earth adı verilen emici, granül yapıdaki kilin kullanımını önerdi. Etkililiğiyle etkilenen Bayan Dierickx, bu ürünü kedileri için kum kutusunda kullanmaya başladı. Bir fırsat olduğunu fark eden Lowe, ürünün saflaştırılması için partiküllerdeki yabancı maddeleri süzdü ve optimal boyutta parçacıklar elde etti. Bu kil toprağı 5 poundluk kâğıt torbalarda paketleyerek "Kitty Litter" (Kedi Kumu) olarak isimlendirdi ve kapılara dayanarak sattı. Bu inovasyon yalnızca pratik bir soruna çözüm getirmekle kalmadı, aynı zamanda milyar dolarlık bir sektörün temelini oluşturdu. Thomas Nelson tarafından 1984 yılında geliştirilen topaklanan kedinin kumu ise kedi sahiplerine atık yönetimi konusunda daha da kolay bir çözüm sunarak kedi kumu teknolojisinde yeni bir dönem başlattı.
Kedi mamaları seçerken kedilerin sahipleri, emicilik, koku kontrolü, toz seviyesi, iz bırakma, biyolojik parçalanabilirlik ve maliyet gibi faktörleri göz önünde bulundurur. Bazı mamalarda ayrıca antibakteriyel özellikler veya koku kontrolünü artırmak için özel aromalar da bulunur. Özetle, kedi maması yıllar içinde önemli ölçüde gelişmiştir ve kedilerin ihtiyaçlarını ve evlerinin gereksinimlerini karşılayacak çok çeşitli seçenekler sunmaktadır.