Tənəffüs Festivalı, minillik tarixə malik Çinin ənənəvi bayramlarından biri olaraq, zəngin mədəni mənalara və isti ənənələrə malikdir. Hər il təkəmülün doqquzuncu ayının doqquzuncu gününə təsadüf edir ki, bu da ənənəvi Çin mədəniyyətində uzunömürlülüyü və xoşbəxtliyi simvollaşdıran "doqquz" rəqəmi ilə əlaqədar seçilmişdir. Qədim nömrələmə elmində tək rəqəmlər yan hesab olunurdu və təkəmülün doqquzuncu ayının doqquzuncu günü iki dəfə yan rəqəm olan doqquzun təkrarlanması ilə xarakterizə olunduğu üçün bu bayram "İkili Yan Festivalı" kimi də tanınır. Bu unikal rəqəm birləşməsi yalnız şanslılığı göstərməklə yanaşı, mövsüm dəyişikliklərinə də uyğun gəlir və payızın sərt, soyuq günlərinə keçidi qeyd edir. Nəsillər boyu bu festival, yaşlıları təltif etmək, ailə üzvlərinin toplaşması və insanların təbiətə və irsə bağlı olduğu fəaliyyətlərlə məşğul olmaq üçün bir vaxt olmuşdur. Bu gün həyat tərzi dəyişsə də, Tənəffüs Festivalının əsas ruhu canlılığını saxlamışdır və insanlara ailə əlaqələrinin və öncəki nəsillərin hörmətinin vacibliyini xatırladır.
İkinci Doqquz Festivalını başa düşmək üçün onun mənşəyinə baxmaq vacibdir. Festivalın ən qədim qeydləri Han sülaləsinə təsadüf edir, bu dövrdə bu gündə yüksək yerdə olmağın nəfsi və pislikdən qaçmağa kömək edəcəyinə inanılırdı. Bu inanc, yüksək yerlərin göylərə daha yaxın hesab edilməsi və cinlərdən qorunacağına görə, qədim Çin anlayışında "pis şeylərdən uzaq durma" fikrindən irəli gəlirdi. Zaman keçdikcə bu adət "yüksəliyə çıxma" ənənəsinə çevrildi — ailə üzvlərinin və dostların birgə dağlara və ya təpələrə qalxdığı bir tədbir. Bəzi bölgələrdə insanlar dağırsan zaman xəstəliklərdən və pis ruhlardan qoruyucu bitki sayılan zhuju yarpaqlarını paltarlarına və ya şapkalarına bağlayırdılar. Yüksəliyə çıxmaq yalnız çətinlikləri aşmağı deyil, həm də payız havasının təmizliyindən, sarı və qırmızı rəngə boyanan yapraklardan və canlı rənglərində açan xaşxaş çiçəklərindən zövq almağı simvollaşdırır. Bir çoxları üçün bu qalxış zəhinin təmizlənməsi, təbiətin gözəlliyinin qiymətləndirilməsi və keçmiş il haqqında düşünmək üçün bir üsuldur. Bundan əlavə, bəzi yerlərdə dağırsan insanlar yol boyu dağ məbədlərində dayana, ailələri üçün sağlamlıq və rifah arzusu ilə tüstü yandırarlar.
İkinci Doqquzun bayramının başqa sevilən ənənəsi də zəfəranları seyr etməkdir. Gədəgah sonlarında açılan zəfəranlar, möhkəmlik və uzunömürlülüyün simvolu kimi qəbul edilir. Ənənəvi mədəniyyətdə onlara şəfa verici xüsusiyyətlər nisbət olunur — onların ləçəkləri bir zaman çay və ya şərab hazırlamaq üçün istifadə olunmuşdur ki, bu da soyuqların qarşısını almağa və sağlamlığı artırmağa kömək edirdi. Bayram müddətində parklar və bağlar ağ, sarı, bənövşəyi və çəhrayı rənglərdə olan müxtəlif növ zəfəranlarla bəzədilmiş sərgilər ilə doludur. Bu sərgilərdə tez-tez minlərlə zəfəran bitkisi istifadə edərək mövzuya uyğun landşaftlar yaradan bəzəmələr təqdim olunur. Ailələr tez-tez bu sərgiləri ziyarət edirlər, şəkil çəkir, çiçəklərin şirin ətri ilə zövq alırlar və hətta evə götürmək üçün kiçik buketlər toplayırlar. Xüsusilə yaşlılar üçün zəfəranları seyr etmək təbiətin ritmlərinə və gənclik illərinin ənənələrinə bağlı qalmağın yumşaq və xoş bir formasıdır. Bəzi icmalar həmçinin iştirakçıların incəsənət və ədəbiyyat vasitəsilə bu çiçəyə olan həvəsini ifadə edə biləcəyi zəfəran mövzusuna həsr olunmuş şeir oxuma tədbirləri və rəsm müsabiqələri təşkil edirlər.
İkinci Doğum Günü bayramı, ənənəvi yeməklər olmadan tamamlana bilməz və ən tanınmış şirniyyat "İkinci Doğum Tortu"dur. Bu tort, düyü unundan, xurma, qoz və digər qozlar və ya quru meyvələrdən hazırlanır, şirin, qidalı və paylaşılması asandır. Dairəvi forması birlik və bütövlüyü ifadə edir və aile toplanmaları üçün ideal yeməkdir. Bəzi bölgələrdə bu tort buxarda bişirilir, digərlində isə sobada bişirilir, lakin hazırlama üsulündən asılı olmayaraq, həmişə diqqətlə hazırlanır. Hazırlama prosesi bir ailə məşğuliyyəti ola bilər, uşaqlar da tərkib hissələrini qarışdırmağa və tortu rəngli meyvələr və qozlarla bəzəməyə kömək edirlər. Ailə üzvləri bir masa ətrafında toplanıb birlikdə tort yeyirlər, hər bir ısırığı dadarkən danışıb gülüşürlər. Bir çox uşaq üçün İkinci Doğum Tortu bayramın ən sevimli hissəsidir, çünki yalnız dadlı deyil, həm də gündə olan fəaliyyətlərin həyəcanı ilə bağlıdır. Bəzi yerlərdə tortun bir neçə qatını üst-üstə qoymaq adəti var, harada ki, hər qat daha yüksək və daha yaxşı həyata doğru atılmış addımı təmsil edir.
Yaşlılara hörmət İkinci Doğulmuş Bayramının mərkəzində durur və bu ənənə müxtəlif formalar alır. Keçmişdə ailələr yaşlı qohumlarını ziyarət edir, onlara şirinbitter şarabı, İkinci Doğulmuş tortu və qışa hazırlaşmaq üçün isti paltarlar gətirirdilər. Onlar günü danışıb, ev işlərində kömək edib, keçmiş haqqında hekayələri dinləməklə keçirirdilər. Bu gün bu ənənə davam etməkdədir, lakin həm də müasir həyat tərzi ilə uyğunlaşmışdır. Bəzi ailələr yaşlı yaxınlarını yaxınlıqdakı dağa yüngül piyada səfərə, ya da parka şirinbitter çiçəklərini seyr etməyə aparırlar. Digərləri evdə və ya sevimli restoranlarında kiçik ailə şamları təşkil edirlər ki, yaşlıların sevilmiş və qiymətli hiss etmələri təmin olunsun. Bir çox icmalarda yerli təşkilatlar həmçinin yaşlılar üçün çay partiyaları, xalq musiqisi ifaçıları və ya xəttatlıq sərgiləri kimi tədbirlər keçirirlər ki, onlar bir-biri ilə ünsiyyət qura biləsin və eyni yaşda olan digərləri ilə bayramı qeyd edə bilsinlər. Bundan əlavə, məktəblər tez-tez uşaqlara yaşlılara hörmətin əhəmiyyəti barədə öyrətmək üçün fəaliyyətlər təşkil edirlər – məsələn, kartlar yazmaq və ya nənə-babalarına və digər yaşlı vətəndaşlara minnətdarlıqlarını göstərmək üçün skeçlər təqdim etmək.
İkinci Doqquz Festivalı Çin ədəbiyyatı və incəsənətində də xüsusi yer tutur. Yüzlərlə il boyu şairlər və yazıçılar bu festival haqqında şeirlər yazaraq onun gözəlliyini və duyğusunu ifadə etmişlər. Ən məşhur şeirlərdən biri Tang sülaləsinin şairi Van Veyə aiddir, o, İkinci Doqquz Festivalı zamanı yüksəliyə çıxarkən vətən və ailənin tərk edilməsi haqqında yazmışdır. Bu gün də onun sözləri ehtirasla oxunur, çünki evdən uzaq yaşayan bir çox insan bu bayramı ailələri ilə telefon zəngi və ya videoçat vasitəsilə əlaqə saxlamaq, düşüncələrini və hisslərini bölüşmək üçün istifadə edir. Rəssamlar da bu bayramdan ilham alıblar — rəsmlərdə tez-tez insanların dağa qalxması, xaçbörcləri seyr etməsi və ya İkinci Doqquz Tortu ilə masanın ətrafında toplanması təsvir olunur, bu anlar gələcək nəsillər üçün saxlanılır. Ənənəvi rəsmlərlə yanaşı, müasir rəssamlar da bu bayramı əks etdirən rəqəmsal incəsənət, heykəllər və hətta installyasiyalar yaratmışlar, qədim ənənələri müasir incəsənət formaları ilə birləşdirərək.
Son illərdə İkinci Doğmuş Bayramı eyni zamanda yaşlıların ehtiyaclarına diqqət çəkmək üçün bir vaxta çevrilib. Cəmiyyət yaşlandıqca, gərginlərin keyfiyyətli tibbi xidmətlərə, təhlükəsiz yaşayışa və aktiv olmaq və cəlb olunmaq imkanlarına malik olmalarının təmin edilməsinə böyük diqqət yetirilir. Bir çox icma bu bayramı gənc nəslin yaşlılara smartfon və ya kompüter istifadə etməyi öyrətdiyi proqramlar kimi pulsuz sağlamlıq yoxlamaları keçirmək üçün təşkilatdaşı fəaliyyətləri həyata keçirmək üçün bir platforma kimi istifadə edir. Bu cür təşəbbüslər yalnız bayram ruhunu qoruyub saxlamır, həm də daha güclü, daha nəzakətli icmaların formalaşmasına kömək edir. Bəzi şəhərlər il boyu fəaliyyət göstərən "Yaşlılara Qayğı Xidməti Mərkəzləri" də yaratmışdır və bu mərkəzlər bayramı öz xidmətlərini nümayiş etdirmək və daha çox insanı yaşlılara qayğı təşəbbüslərinə cəlb etmək imkanı kimi istifadə edirlər.
İkinci Doqquzun bu qədər davamlı olmasının səbəbi insanların bir araya gəlməsini təmin etməsidir. Həyatın tez-tez sürətli getdiyi, insanlar isə iş və digər öhdəliklərlə məşğul olan dünyada bayram insanların tempini yavaşlatmağa, ailə ilə yenidən əlaqə yaratmağa və həyatın sadə sevinclərini qiymətləndirməyə imkan verir. Sevimlilərlə dağa çıxmaq, İkinci Doqquz tortundan bir hissə yemək və ya sadəcə yaşlı bir qohumla oturub onların hekayələrini dinləmək - bayram bizə həqiqətən vacib olan şeyləri xatırladır: sevgi, hörmət və bizi bir-birimizə bağlayan əlaqələr. Ailə əlaqələrindən kənarda bayram qonşuların və dostların birgə fəaliyyətlərdə iştirak etməsi və bayram qeyd etməsi ilə cəmiyyət hissini də möhkəmləndirir.
Hər il Doğulmuş Doğulmuş Bayramını qeyd edərkən, yalnızca ənənələri təqdim etmir, həm də yeni xatirələr yaradırıq. Uşaqlar üçün bu bayram mədəniyyətləri haqqında məlumat almaq və böyük valideynləri ilə keyfiyyətli vaxt keçirmək imkanıdır. Yetkinlər üçün isə xüsusilə yaşlı ailə üzvləri ilə birlikdə keçirdikləri vaxtı qiymətləndirməyi xatırladır. Yaşlılar üçün isə sevilmiş, hörmət olunmuş və cəmiyyətin bir hissəsi kimi hiss etdiyi bir gündür. Beləliklə, Doğulmuş Doğulmuş Bayramı dəyərlərini və ənənələrini nəsildən -nəslə ötürərək gələcək illərdə də ruhunun diri qalmasını təmin edir. Hər keçən il bayram inkişaf edir, yeni elementləri özündə birləşdirir, lakin möhkəm köklənmiş mədəni əhəmiyyətini saxlayır, hər payız yenidən çiçəklənən möhkəm xaçgülü kimi.
